ویلا،
به عنوان یک امکان تجربه از ایجاد الگویی جدیدِ زیستی می باشد که برای این تجربه
امکان شخصی سازی فضایی نیز وجود دارد.
طرح
مساله در ویلاها، بر اساس صورت مساله های کلان فکری هر معمار و ایجاد سبک زندگی
مورد نیاز می تواند متغیر باشد که این مساله یکی از جذابیت های طراحی ویلاها می باشد.
در
این ویلا، موضوعاتی به عنوان تمرینِ فکری معماری مطرح بوده.
ادغام
سازه با جداره ( ظرف فضا)
ادغام
الگوی سازماندهی فضای عمومی و خصوصی در ویلا.
ادغام
هم زمان بیرون و درون.
مشخصات
برنامه این ویلا در سه سطحِ زیر زمین، همکف و اول بوده و موقعیت مکانی آن در زمین
های منطقه لواسان است.
همزمانی
طراحی سه ویلای دیگر در این منطقه از زمین ها، موضوع کار روی یک مساله مشترک در
چهار ویلا را ایجاد کرد. موضوع شروع فکری در چهار ویلا ، کار بر روی هندسه سه مربع
و چهار محور فضایی بود.
در
این پروژه، چهار جعبه فضایی به عنوان ظرف فضاها و سازه پروژه تعریف شد. چهار حجم
مورد نظر، بر اساس دید حداکثری فضا و ادغام بیشتر با فضای سبزِ سایت، دارای لغزش نسبت
به هم می باشند. چهار حجم فضایی، تعریف کننده فضاهای عمومی ویلا می باشند و از
سمتی، احجام هایی به صورت مکعبی در میان این حجم کلی قرار گرفته اند.
جعبه
های درون فضایی، مشخص کننده ی فضاهای خصوصی ویلا می باشند که به صورت معلّق بین
حجم اصلی قرار گرفته اند.
حجم
اصلی دارای پانچ شدگی های مختلفی است که خود را با فضای سبزِ بیرونی مرتبط می
سازند.
مساله
فضایی پروژه در سه سطح، طوری دیده شده که ارتباط بین هر بخشی به گونه ای حداکثری
شکل گیرد به گونه ای که در سطح زیر زمین به صورت یک گودال باغچه ای که با یک آب
نما ترکیب شده و تمامی فضای زیرزمین اول را در برمی گیرد ارتباط فیزیکی و بصری را
با عملکرد این بخش دارد.
همچنین
در سطح همکف و اول نیز ارتباط حجمی پروژه بین بخش های عمومی، خصوصی و لندسکیپ
پروژه به گونه ای با یکدیگر ادغام گردیده.
سازماندهی
فضای بیرون و درون در این قاعده حجمی به گونه ای از طریق پانچ شدگی ها و فضاهای
مابین احجام شکل گرفته است.