Bamiyan Cultural Center

اهداف

1- اهمیت دادن به ارزشهای فرهنگی-بومی و معرفی آن در مقیاس بین المللی.

2-اهمیت به اکولوژی و زیست محیط دره بامیان

3- استفاده از مصالح و تکنولوژی ساخت بومی و بکارگیری نیروی انسانی محلی.

4- شکل ذهی ایده طرح بر اساس برنامه و نیازهای شهری و عملکردی پروژه با استفاده از روشهای محلی و اقلیم منطقه

5- الگوسازی بومی و فرهنگی در جهت افزایش انگیزه و امید برای کودکان،زنان و مردان افغان از طریق ایجاد یک باغ شهری.

ایده طرح:

ایده طرح الهامی است از باغ بابور شهر کابل افغانستان که در راستای محور خطی از سمت جنوب غربی به شمال شرقی ( یاد آور جاده تاریخی ابریشم) و موازی با Buddha cliffs سازماندهی گردیده است.

این محور با حرکت آب در امتداد آن در هم آمیخته و برقرارکننده ارتباط های فرهنگی و فعالیتهای درون سایت پروژه نیز میباشد.

همچنین یک ایده از ساختار حیات مرکزی به منظور سازماندهی ساختمان اصلی و اتصال آن به زمین پروژه وجود دارد. سالن مسقف آمفی تئاتر در مرکز این ساختار به منظور کاهش عملیات خاکبرداری روی خطوط موجود توپوگرافی سایت نشسته است و سقف آن در عین اتصال و برقراری دیاگرام حرکتی پروژه ، فضای آمفی تئاتر روباز را تشکیل میدهد.

ایده دیگر، سازماندهی و ادغام ساختمان اصلی به زمین سایت پروژه میباشد. بنابراین خواسته فضاهای منفی موجود در یادواره های بودا منبع الهام ایجاد فضاهای مثبت و منفی دیاگرام پروژه قرار گرفتند که اهداف مشخصی را دنبال میکنند:

1- ترکیب فضای سبز محیط با ساختمان

2- خلق و ایجاد فضاهای نمایشی و اتفاقهای بیرونی به گونه ای که درون و بیرون پروژه همزمان سازماندهی میشوند

3- تامین تهویه و نور طبیعی داخلی

4- شکل دهی سازه پروژه

این سازه ها در مقابل تنش های زمین متحرک هستند و همچنین در بازی نور و سایه روی سطوح داخلی و خارجی پروژه نقش ایفا میکنند که در طول روز متغیر است. در شب تضاد میان دیوارهای پر کاه گلی و پانل های تو خالی چوبی ، این اثر را منعکس مینمایند.

ایده عملکردی:

فضاهای داخلی:

تقسیم بندی سلسله مراتب طرح به 5 زون اصلی تقریبا در سطح تراز همکف مشهود است که طرح را در مجموع مقرون به صرفه اقتصادی و قابل دسترسی آسان برای معلولین مینماید.

زون های مختلف توسط یک حلقه سیرکولاسیون مرکزی به یکدیگر متصل میشوند. قسمت ورودی، لابی، چایخانه و فضاهای اداری در زون 1 قرار میگیرند. یکی از بالهای ساختمان زون فضاهای نمایشگاهی را حمل میکند. همچنین این بال به عنوان حایل میان فضاهای مجاور عمل میکند و ارتباط دهنده میان آنهاست. بال دیگر زون فضاهای تدریس و اتاق کنفراتس را شکل میدهد و فضاهای تحقیقاتی، استودیوها و اتاق تمرین در زون 4 قرار دارند. در انتها سالن آمفی تئاتر مرکزی زون شماره 5 را شکل میدهد که دارای ورودی اصلی و دسترسی معلول از تراز همکف و خروجی اضطراری به محوطه پایین سایت میباشد.

سایت:

دیاگرام حرکتی پروژه بر اساس محور باغ شکل گرفته است که تعریف کننده فعالیتهای اجتماعی در پروژه میباشد که در سه زون خلاصه میشوند.

زون 1 : پلات فرم روی بام ساختمان اصلی که امکان حرکت و دید پانورامیک 360 را در کل سایت و دره بامیان فراهم میکند. زون 2 همان پله های سقف آمفی تیاتر است که به عنوان مسیر تردد و ارتباط دهنده عمودی سایت و همچنین به عنوان آمفی تیاتر روباز کار میکند.زون 3 فضاهای نمایشی و حرکتی بیرونی طرح میباشد که امکان برقراری اتفاقات بیرونی و نمایشگاههای روباز را فراهم میاورد.

ایده مصالح و تکنولوژی ساخت:

یک ایده از نماهای کاه گلی و دیوارهای بافته شده دوجداره چوبی جهت تقلیل تبادل حرارتی با محیط پیرامون وجود دارد. این تیغه های دو جداره روی شبکه ای از چوبهای چهارتراش وارداتی مینشینند و هسته ای مرکب از الوارهای چوبی بافته شده محلی و چهارتراشهای وارداتی آنها را حمل و توسط فونداسون آجری به زمین منتقل میکنند.

از لحاظ تامین انرژی برق، محوطه ای در سایت جهت استقرار پانلهای خورشیدی معین گردیده و ردیفی از درختان پرتراکم محلی جهت کاهش اثر باد غالب روی محور اصلی طرح کاشته میشوند.

بطور خلاصه ایده طراحی ترکیبی از معماری پایدار و مهندسی دقیق بومی و منطبق با شرایط اقتصادی و اقلیم منطقه است.

Architects	Amir Abbas Abutalebi - Hooman Balazadeh
Location	Bamiyan - Afghanistan
Date	2014
Area	3.500
Collaborator And team	Client: Unesco Location: Bamian, Afghanistan Area: 3,500 m Date: 2015 Architect: Hooman Balazadeh, Amir Abbas Aboutalebi [Project Typology: Cultural] [Project Condition: Competition] 3D Illustration : Mona Razavi, Mohsen Shadman Design Team: Masoud Ramanfar, Elham Seifi Azad, Amir Mohebbi, Parastoo Nazari, Fatemeh Tajik, Amir Pourmohammad, Hooman Faali, Naghmeh Asadbeigi, Nastaran Shahrokhi, Samira Hajibaba
The aim of this project was to create a cultural-environmental platform to connect and unify people with the garden and the valley. In an attempt to bring hope to the people of Afghanistan, the main objective of this design was to create a Garden with a positive impact on the cultural context of the Bamiyan Valley. Project goals: 1. To respect the domestic cultural values and to introduce them at an international level 2. To respect the ecology of the Bamiyan Valley 3. To use local construction materials, technology and labour 4. To shape the design idea according to the functional and social requirements, considering local methods and climatic conditions 5. To promote cultural values and increase motivation and hope for Afghan people by creating a city garden Concept Idea Inspired by the form of the Babur Garden in Kabul, the project was formed along a linear diagram expanding from South-West to North-East (reminding of the ancient Silk Road), parallel to the Buddha Cliffs. This axis was integrated with a water path to form the interior and the exterior parts of the project. An introverted courtyard model was used to form the main building and to connect it to the ground. The amphitheatre at the centre of the complex rested on the existing topography to minimize the amount of required excavation. The roof of this section creates a platform for the outdoor amphitheatre. Another criterion was to integrate the building with the site. Inspired by the carvings of the Buddha Cliffs, the negative and positive spaces of this project were formed to: • Integrate the building with the green spaces • Create event spaces which organize interior and exterior spaces at the same time • Provide natural ventilation and lighting • Form the building structure The structural columns were designed to be flexible against earthquakes. These columns also play an important role in the formation of varying light and shadow patterns during the day. At night, this effect is reversed by the solid baked mud walls and the porous wooden frames. Functional Idea Interior spaces: There are 5 main zones creating the interior spaces of the project. These zones are connected through a central circulation path, providing a low cost barrier free access to the entire interior spaces of the project. One zone includes the lobby, the coffee room, and the office spaces, while another one contains the gallery spaces. This zone also acts as the divider of the two adjacent spaces. The third zone created the teaching spaces and the conference room, while the fourth zone included the research spaces, the studios, as well as the practice room. Last but not least, zone five forms the central amphitheatre with a main entrance, a barrier free access on the ground level, as well as an emergency exit at the below ground level. Site: The circulation diagram was established based on the garden axis, defining social activities in three sections: 1. The platform on the roof of the main building, providing 360o panoramic view of the site and the Bamiyan Valley. 2. The staircase on the roof of the interior amphitheatre creating an outdoor amphitheatre on top. This platform is also used as the vertical circulation path connecting the ground level to the underground. 3. The exterior gallery spaces enabling outdoor exhibitions and activities. Materials and Construction Techniques The structure of the building includes a combination of mud walls and double layers of woven wood bars to reduce heat convection to the exterior. These layers rest on top of a network of imported timbers connected to a core composed of local lumber and imported timbers which transfer the loads to the brick foundation of the building. An area on site was dedicated to the implementation of solar panels in order to provide the required electricity. Moreover, a row of high density local trees were planted on the main axis to reduce the amount of wind exposure. In conclusion, the idea of this project was to combine sustainable architecture with vernacular techniques considering the existing economical and climatic limitation.