Saman Satellite Office Building

این پروژه در مرحله اسکلت برای طراحی مجدد در اختیار دفتر قرار گرفت.در طراحی اولیه، پتانسیل های جذابی در روند حرکتی پروژه خلق شده و از سوی کارفرما نیازهای جدیدی در طراحی ساختمان مطرح شده بود که می بایست در کنار این اسکلت ساخته شده در نظر گرفته شود.

ایده پروژه در بخش های ایجاد شده، در جهت کم کردن عناصر بصری الحاقی بر طرح اولیه اسکلت بوده است.در این راستا، عملکردهای اضافه شده در تلفیق با لندسکیپ پروژه و ایجاد فضاهای باز و نیمه باز با وضع موجود اسکلت بود.

هدف از خلق ایجاد فضاهای الحاقی، کمتر کردن عناصر بصری و ایجاد فضایی تجربی میانِ ساختمان و فضای سبز بوده که از طریق گودال باغچه های سرتاسری ، این کیفیات مابین اسکلت موجود و فضاهای جدید حاصل شده است.

در بخش های مورد نیاز الحاقیِ آمفی تئاتر و سالن های چند منظوره ای، نیاز بود که روی سقف آن فضایی برای استراحت پرسنل مجموعه اداری ایجاد شود، تا در این سطح فضای تعاملی برای معاشرت در فضای باز مجموعه فراهم شود.

از طرفی، ایجاد یک فضای نیمه باز در میانه ساختمان برای برگزاری مراسم های مختلف در اسکلت موجود، بخش دیگری بود که امکان فراهم کردن فضای نیمه باز را در درون مجموعه ساختمانی فراهم می کند.

ایده مصالح پروژه ، به حداقل رساندن رنگ غالب ساختمانی بوده که از سیمان شسته برای کل این بنا و تلفیق آن با سنگ همرنگ آن در دیگر قسمت های کف ها استفاده شده است.

تلفیق فضای سبز با محیط خاکستری بنا و اجازه نفوذ نور در محیط برای کاربران بخش اداری، محیطی در هم آمیخته با فضای سبز را ایجاد نموده تا راندمان کاری مجموعه در کنار فضای باز و نیمه باز مجموعه بالاتر رود.

Architects	Arash Mozaffari - Hooman Balazadeh
Location	Tehran-Iran
Date	2014
Area	9.500
Project Managet	Saman Satellite communication
Collaborator And team	کار فرما: شرکت گروه ارتباطات ماهواره ای سامان مکان: بومهن – پارک فناوری پردیس مساحت ساخت : 6500 متر مربع متراژ زمین : 5000 متر مربع تاریخ :1401 - 1393 معماران: هومن بالازاده – آرش مظفری دفتر معماری : هوبا طرح کاربری پروژه: اداری وضعیت پروژه: ساخته شده تیم طراحی: پریما جهانگرد - ندا دهقانی - بابک طوسی پور –-مونا رضوی مدیر پروژه فاز دو: ندا دهقانی تیم طراحی فاز دو : ندا دهقانی - بابک نصیرآبادی - داریوش قربانی ناظر معماری : دانیال شاملو تصویر سازی سه بعدی: مونا رضوی عکاس : استودیو دید
This project was initiated by the EBA[M] Office under the supervision of Mr. Arash Mozafari. Due to some technical issues EBA[M] was unable to continue the supervision of the construction process. Consequently, the built form departed significantly from the original design. HOOBA Team took on the project at this critical stage of the construction process. Considering factors such as: the non-consistent position of the windows, the need for controlling the amount of sunlight exposure, and the desire to form a volumetric consistency, it was decided to create a double layer enclosure for this building. Volcanic crushed stones were used in the form of Gabion panels to form the outer shell of the enclosure. Due to their porous texture, the volcanic stones of the Damavand region are significantly lighter than other stone types, making them an ideal choice for this project. The panels were implemented in different angles depending on weather there is a solid wall or an opening on the main facade. The sunlight penetration through the voids between the stones creates a pleasant atmosphere in the interior spaces. Same type of stone was used in the interior spaces to create harmony between the interior and the exterior of the project and a singular material was used to form the walls and the flooring. The main interior ramp is accompanied by a colored glass wall representing the organizational color of the company. The rest of the interior partitions are also made of opaque and transparent glasses to allow sunlight penetration inside the spaces. An adjoining volume was decided to be added to the building. This volume was formed underground providing the entire roof area available for satellite implementation. The surrounding landscape was integrated with the building to form a continuous whole and to maximize the viewing angles around the site. The assembly hall, the parking, and the storage are all parts of the underground space which is accessible using the lowered platforms called “Garden-Pit” in the Persian Architecture. These platforms also provide the required light and ventilation for the underground spaces.