هدف اصلی در این پروژه
ساخت فضاهایی بهعنوان پارک سبز بود که هم جاذبهای شهری است و هم زمین بازی برای
کودکان که بخش خارجی موزه را شامل میشود و در مرحله دوم فضای داخلی موزه که بخشی
آموزشی-فرهنگی است. این فضای عمومی کودکان و جوانان را به سمت موزه هدایت میکند و
طوری برنامهریزی شده که کودکان را با موزه و جو آن آشنا نماید بدون آنکه احساس
کسل بودن کنند.
ما عناصر و جنبههای
متفاوتی را برای این موزه برنامهریزی کردیم:
1- جعبه: از اشکال
جعبهمانندی استفاده شد که از سبک معماری شهر شیکاگو الهام گرفته شده بود. این
جعبهها یک تاثیر نیمه حصیری داشته که پیامها در تاریکی بر این عناصر میتواند
نمایش داده شود. از آنجا که این جعبهها از شیشه های نیمه شفاف سفت ساخته شدهاند
نقشی سازهای در موزه ایفا میکنند. هر جعبه موضوع خودش را دارد و طراحی شدهاند
تا موضوعات متفاوت را از درون و بیرون ارائه دهند. سقف جعبهها سبز بوده بنابراین
نفش مهمی در چشمانداز شهری ایفا میکند.
2- شیب: پروژه از طریق
شیبی ثابت که موجب تسهیل حرکت برای افراد معلول و در حال بازدید میشود، خود را
بازشناسی مینماید. این منطقه درکنار اتصال جعبهها به یکدیگر یک زمین بازی سبز
را برای کودکان ایجاد میکند.
3- رنگ و نور: عنصر
بعدی برای ایجاد ارتباط بین بازدیدکنندگان درون و بیرون موزه رمپهای ثابتی است که
میان جعبهها حرکت میکنند. این بخش با شیشههای رنگی طرحریزی شده که نورهای رنگی
را به سمت بخش درونی جعبهها، هدایت میکند.
4- پلتفرم: ارتباط
بین محوطه پارکینگ، پارک و موزه بهگونهای طراحی شده که سطح سبز ثابت منجر به پلتفرمی
در آن محوطه شده تا افراد بتوانند از سمت پارکینگ به موزه دسترسی داشته باشند.
بنابراین، برای دسترسی به این هدف ما راهی زیرزمینی درنظر گرفتیم که پارکینگ را به
موزه مرتبط مینماید.
پیام: یک معماری سبز به
طبیعت با جوی پایدار برای شهر و زندگی آینده احترام میگذارد. بنابراین طراحی ساخت
و استفاده از مواد پایدار از اهداف اصلی بود. ساختار کل موزه با توجه به محوطه سبز
بالای جعبهها، جنبهای از برنامهریزی شهری ساختمان عمومی را تعریف میکند. این
ساختمان نه تنها نقش مهمی در فرهنگ شهری ایفا میکند بلکه تصویری سبز از موزه در
تصویر شهری را نمایان می کند.
پیام درج شده بر روی
جعبهها که در تاریکی نمایش داده میشود نقشی مهم در تاثیرگذاری بر افکار عموم و
هدایت آنها به انسانیت دارد.