این پروژه مسکونی در فاز یک مهر شهر کرج واقع گردیده و به
عنوان یک پروژه سه طبقه روی پیلوت و آپارتمان مسکونی تعریف شده است.
با توجه به ابعاد کشیده ی زمین، در ابتدا طرح مساله بر اساس ایجاد گونه ای از گسترش حجمی پروژه
بوده که بتواند حداکثر دید و نور را برای واحدهای مسکونی فراهم کند.
در طرح مساله اصلی پروژه، ایجاد الگوی واحدهای حیاط دار
برای هر طبقه ، به صورت مستقل با کمترین مساله اشرافیت در آن ها مطرح بود.
ادغام حیاط ها در فضای زندگی و شکل دهی فضاها به طور همزمان
با فضای سبز پیرامونی در کنار ایجاد الگوهای ویلایی در هر طبقه مطرح شد.
در تیپولوژی واحد های مسکونی، پلان های هر طبقه با توجه به
عدم تکرار الگوی زیرین در جهت ایجاد الگوی مناسب برای فراهم کردن فضای سبز و عدم
اشرافیت شکل گرفته اند.
بر اساس این نیاز، پروژه به گونه ای از لحاظ کالبدی شکل گرفت
که سازه به صورتی غلاف بتنی و جدا از جداره اصلی شکل گیرد و فضاها خود را به این
غلاف بتنی متصل نمایند. جداسازی سازه از فضاهای درونی، امکان لغزش فضاها در هر
طبقه را فراهم کرده که در نتیجه این امر حیاط های حداکثری در جداره های مابین غلاف
سازه ای و حجم ساختمانی شکل گرفته است.
ترکیب استراتژی سازه، تاسیسات و بازشوها با یکدیگر در این
پروژه به گونه ای در سه بخش (زون) شکل گرفته که به نسبت یکدیگر در پلان لغزیده اند
؛ که این امر واحدهای مسکونی حیاط داری را با دید حداکثری در لندسکیپ کلی زمین
ایجاد کرده.
مساله آپارتمان نشینی نیاز به بازنگری های جدی دارد که
مسائل و نیازهای انسان و زندگی در آن باید بازنگری گردد.
از این رو، در این نوع پروژه ها، تغییراتی در روابط عناصر
ساختاری پروژه ها، می تواند به ایجاد الگوهای جدید زندگی در آپارتمان نشینی کمک
نماید. مسائل مهمی از قبیل : حیاط، نور و تهویه که نیاز اولیه ی زندگی است به
همراه در هم تنیدگی طبیعت با فضای سکونت در این پروژه ، شالوده اصلی فکری طراحی را
شکل می دهد که در هر پروژه به دنبال رسیدن به نوع جدیدی از راهکارها برای فراهم
کردن این گونه از کیفیات بوده ایم.
کیفیت تنها در پروژه های آپارتمانی و ادغام آن با فضای
زندگی و خدمات مشاغل در این نوع از پروژه ها نیز از دغدغه هایی است که در این
پروژه به نوعی با فرم دهی غلاف سازه به صورت شیب دار و ایجاد بازشوهای مختلف امکان
استفاده از بام را برای ساکنین در فضاهای مختلف امکان پذیر کرده است.
