Morvarid complex

پروژه چند عملکردی مروارید ، ساختمانی در یک بلوک شهری کوچک با ابعاد هندسی نامنظم می باشد. زمین این پروژه از قطعات باقی مانده از یک بلوک بزرگتر بوده که امکان تجمیع با بلوک ساخته شده کنار خود را به دلیل عدم توافق بین مالکین را نداشته. تعریف مناسب برنامه طرح و ایجاد یک الگوی مناسب جهت ارتباطات عمودی ساختمان و تراکم توده گذاری متناسب با آن جزء صورت مساله اولیه طرح بود.

مساله معماری طرح از نگاه به شهر آغاز شده، که چگونه یک ساختمانی با ابعاد اینچنینی می تواند در جهت بهبود کیفی سیمای شهر نقشی داشته باشد.

با توجه به کم بودن سرانه فضای سبز در این راستا از خیابان ( کامرانیه – تهران ) ، تصمیم طراحی در جهت ایجاد یک لندسکیپ در جداره شهری گرفته شد ؛ به گونه ای که فضاهای سبز ایجاد شده بتوانند در توده گذاری کل جداره تکرار شوند و کیفیت فضای سبز در درون پروژه نیز ایفا نقش نماید.

لندسکیپ ایجاد شده در جداره شهری با پله ای که خود را به جداره یکپارچه کرده و در این پروژه ، به جای یک پله در درون هسته ، تصمیم به ایجاد یک پله خطی گرفته شد تا بتواند ارتباط بیشتری با مخاطبین خود برقرار کند.

در اینجا پله به عنوان بهانه ای برای بالا رفتن و عکس گرفتن و ارتباط با فضاهای درونی در نظر گرفته شده و این موضوع با توجه به اینکه فضایی برای عکس های سلفی و ؟ می تواند ایجاد کند خود به عنوان یک تبلیغ برای فضاهای عملکردی – تجاری این پروژه می تواند باشد.

عنصر پله و فضاهای سبز نفوذ کرده به داخل در مجموع یک جریان را از شهر به ارتفاع جداره پروژه هدایت می کنند.

ایده ساختاری طرح ، از ترکیب همزمان ویدها و جداره های سبز نفوذ کرده به داخل و حجم های افزوده بر روی یکدیگر به وجود آمده. هدف این ایده ، در هم کنش مرز قطعی بین بیرون و داخل و ایجاد فضای بینابینی از این ، در این حالت بوده.

این عدم قطعیت در ایده متریالی طرح میز به شکل دیگری بین شفافیت و صلب بودن دیده می شود . این ایده به صورت تدریجی ، از یک کیفیت صلب به کیفیت شفاف در مصالح نما تغییر ماهیت می دهد که ایده کالبدی طرح در جهت بیان حداقلی سعی داشته تا از تعدد میان عناصر ساختمانی بروز کند و عناصر به یکدیگر تغییر شکل دهند.

Architects	Hooman Balazadeh
Location	Tehran-Kamranieh
Date	2018
Area	1500 sqm
Project Managet	Davood Raisee
Morvardi complex is located in a small irregular piece of land which was in fact the remainder of a bigger urban block. The challenges of the project were to determine the appropriate functional scenario and to establish the optimum vertical circulation which is organized in harmony with the internal program of the building. Considering the urban scenery, the design process was initiated with a question: how could a small scale building improve the visual appearance of the city. Taking into account the lack of greenery in this part of Kamranieh St., It was decided to create a repetitive landscape on the façade which also enhances the quality of the interior greenspace. This greenspace is combined with a linear staircase along the façade with maximum interaction with the city. This staircase becomes an incentive for people to climb up the stairs, get selfies, and eventually explore the commercial zone of the building. Combination of the staircase and the greenspace acts as the continuation of the city life on the façade and into the building. The project was formed by a combination of voids, green spaces, as well as stacked solid volumes. The intention here was to fade the boundary between interior and exterior and to create an interstitial space. This uncertainty could also be seen in the solid-transparent quality of the façade materials. The façade was formed by a gradual shift from solidity to transparency with minimum variation in the elements and materials.