شهر و
توده ساختمانی
پیاده
رو و فضای سکون
وید و
توده
فضای
سبز و فضای ساخت
آسمان
و مردم شهر
فضای این
کلمات در شهرهای کنونی مدرن و شلوغ ایران ، به صورت دوگانه هایی از تضاد مطرح می
باشند.
دوگانه
هایی که در رقابت و کشمکش بین یکدیگر در نهایت غالب میدان در محصول نهایی گاه
تبدیل به یک هرج و مرج دیگر در شهر برای سودآوری برای سازندگان خود در کنار دیگر
بناهای شهر و عناصر شهری خودنمایی می نمایند.
مساله
تجاری سازی همواره به عنوان یک امر سودآور به گونه ای خودخواهانه در شهر مطرح می
گردد تا سهم مالی بیشتری را از آن خود نماید.
پروژه
تجاری ملارد که در تناسب طول و عرض و یا به عبارتی بر و عمق آن تناسبی با موضوع
داشت ، با کاربری تجاری برای طراحی مطرح شده است.
مساله
فکری این پروژه ، ایجاد یک ساختار برد-برد برای شهر و سازنده در این پروژه بود.
الگویی
که بجای آنکه فقط به خود بپردازد، بتواند امکاناتی را برای کمبودهای منطقه ای خود
فراهم کند تا از این طریق به الگویی برد-برد بین شهر و توده ساختمانی رسید.
منطقه
ساخت این پروژه ، منطقه پرجمعیت و شلوغی به حساب می آید که در آن فضای تجمعی کمی
وجود دارد. موقعیت سایت نیز از سوی دیگر به گونه ای است که پل عابر پیاده در وسط
سایت قرار گرفته است.
تناسب
بر و عمق زمین نیز نسبتی در حدود یک به هفت را دارد. اجازه ایجاد یک وید در کنار
ساخت صد در صدی زمین نیز با متراژ سیصد متر مربع از جمله سرمایه های طراحی برای
این پروژه بوده است. اقتصاد ضعیف منطقه از دیگر مسائل تاثیر گذاری در روند تحلیلی
طرح بوده که می بایست به آن توجه گردد.
با
توجه به تمامی شرایط مطرح شده در این طرح، ایده کالبدی طرح در جهت ایجاد و تقویت
یک کوچه پیاده برای شهر در درون یک دانه بندی شهری است که در دو سطح خود را به
مسیرهای پیاده شهری متصل نماید. یکی در سطح همکف و دیگری از طریق پل عابر پیاده در
سطح بالای همکف. ایجاد یک کوچه متصل شده به جداره شهری، امکان ایجاد فضای سکون را
در کنار فضای پرهیاهوی شهری این منطقه برای ساکنینش فراهم می نماید که در این فضای
کوچه افراد امکان دیدن آسمان را داشته باشند.
کوچه
هایی برای نشستن، نگاه کردن، گفتگو، نگاه به طبیعت و جنب و جوش شهر در درون قطره
ای متصل شده به شهر می تواند ایده ای باشد که جریان برد-برد را در نظام مالی درون
پروژه و امکانات شهری در کنار یکدیگر فراهم می نماید. از این رو فضاهای باز، نیمه
باز و بسته در یک الگوی در هم تنیده ای شکل گرفته اند که هدف آن ایجاد دید بیشتر
به مغازه ها از شهر و از طبقه فوقانی پروژه بوده ؛ از سوی دیگر با قرارگیری
رستوران ها در طبقه بالای همکف و ایجاد فضاهایی برای نشستن در کنار فضاهای سبز و
ایجاد ویدهایی برای دید زدن شهر، همگی در یک موقعیت همزمانی و هم ارزش در این
پروژه شکل گرفته اند.
کوچه
ها در این پروژه به یکدیگر در سطوح مختلف متصل گردیده اند و فضاهای سبز در هر بخش (زون)کوچه
را به یک لندسکیپی تبدیل نموده که فضاهای تجاری- رستوران ها و فضاهای سکون در آن
جای خود را باز کرده اند.
هدف
از این پروژه ایجاد الگوهای برد-برد در شهرها می باشد که بتواند شهر را به جایی
برای منافع مشترک و دلچسب تر از شهرهای کنونی تبدیل نماید.
هر پروژه به عنوان امکان فرصت های جدید در شهر از نظر
خدمات عمومی می باشد که اگر با معادله برد-برد برای سرمایه گذاران تعریف شود هم
شهر و هم تجاری ما منافع بیشتری را خواهد برد.